Ben yanında cennetinden bir parca sıcaklığından alamazsam nefes alamam dusunuyorum da seni tanımasaydım sensız kalmayacaktım bilmeyecektim yoklugunun bu kadar dayanılmaz oldugunu...Nesin sen ??..Mutlulukların en doyulmazı mı..??.Ah ah...Gözyasım...Seni hiç bu kadar tanımamistım...varlıgımı yokluguna kara bir tepsiyle sunan aydınlıgımsın işte ne diyim...seviyorum işte hesapsızca,korkusuzca haykırıyorum...Hatırlarmısın nisantasinin orda arkandan bagırmıstım...SENİ SEVİYORUM...SENİ SEVİYORUM..SENİ SEVİYORUM...Diye ,,içimden geldiği gibi davranacaksın...Aşksa AŞK var mı ötesi...